19/04/2007
Hindistan-Madras(Chennai)

VOLUME 1

“Tuk tuk”lar Cumhuriyetinde bir gun daha…

Sokaga karismasaydim,hayata bulasamayacaktim…hayata bulasmasaydim da kendime ekledigim tum yollar,tum hayatlar bosa cikacakti…hikayeler tamamlanmayacak,havaalani-otel lobisi derken yapay dunyanin camlari ardindan sadece seyirci kalacakti aklim bi goz ucuna takilmis bikac goruntu esliginde…

Gunesin sadece bir kere dogusuyla batisi arasina taniklik ettigim,misafiri oldugum 24 saatlik sehirlerim var…

Uykumdan calip,ruyayla gercek arasi bir halde,hayatin anlarina karisip,gozlerimi ilk,belki de son kez gordugum “yeni sehrin” insanlarina,hayatin carkinin orada nasil dondugune taniklik etmeye ilgi ve merakla acmisken,gozlerini merak ve ilgiyle acan bir ben degildim “kara tenli insanlar ulkesi”nde…

Beyaz tenim ve kisa elbisemle,birkac saat once baska bir ulkeden gelen bir ucaktan degil de,baska bir gezegenin “uzay gemisi”nden yanlislikla inmisim gibi hissettim…

Ilk anlardaki bunca ayriksiliga ragmen kendimi birkac dakika sonra Hintli bir kuaforun koltugunda laflarken buldum…saree’li kadinlar beni o an hayatlarina dahil ettiler…-gibi geldi belki de bana-

Hizla,ne is yaptigimi,dovmemin ne anlama geldigini,orada ne isim oldugunu sordular….bense bir yandan lafliyor ote yandan kadinlarin anacliginin etkisiyle bir anneanne koltugunda oturuyormuscasina huzur gelmis halde hafif hafif,-cevaplari da aksatmadan- gevsemenin tadini cikariyordum…